Μια γυναίκα και ένας άνδρας, μια σχέση 11 ετών. Γνωριζόμαστε από τότε που ήμασταν 19 ετών. Μερικά χρόνια αργότερα, θέλήσαμε ένα παιδί. Μετά από ένα χρόνο αποτυχημένων προσπαθειών, επισκέφθηκα έναν γυναικολόγο. Ο γιατρός συνέστησε κάποιες εξετάσεις, οι οποίες έδειξαν ότι είμαστε και οι δύο υγιείς. Ακολούθησαν μερικά ακόμη χρόνια κατά τα οποία προσπαθούσαμε με φυσικό τρόπο. Επισκεφθήκαμε αρκετούς γιατρούς, οι οποίοι μας είπαν ότι είμαστε υγιείς και ότι έπρεπε απλώς να κάνουμε υπομονή.

Μια μέρα ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να πάμε σε έναν γυναικολόγο που ειδικεύεται στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Είχα ακούσει ότι υπάρχει μια γυναίκα γιατρός στην πόλη μας η οποία ειδικεύεται στην εξωσωματική γονιμοποίηση και είναι επιτυχημένη.

Φοβόμουν για το τι θα ακούσω, αλλά βρήκα το κουράγιο και πήγα για εξετάσεις.

Μετά από μια σειρά εξετάσεων, διαπίστωσα ότι είμαι υπογόνιμη (πολύ χαμηλό ωοθηκικό απόθεμα, φραγμένες σάλπιγγες). Ήμουν 26 ετών και μόλις είχα μάθει ότι ήμουν υπογόνιμη!

Η ευκαιρία μου να γίνω μητέρα: Αισθάνθηκα ότι ο κόσμος μου είχε καταρρεύσει, ότι δεν ήμουν ικανή να προσφέρω στον σύζυγό μου τη χαρά του να είναι πατέρας, τη χαρά του να είμαστε γονείς, τη χαρά του να έχουμε ένα παιδί δικό μας, εξ αίματος.

Μου φαινόταν τρομερό να επιλέξω να κάνω εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων, χωρίς να γνωρίζουμε τη δότρια, χωρίς να ξέρουμε πώς μοιάζει, πώς θα μοιάζει το παιδί μου, θα το αγαπήσω; Θα δεχτώ ότι δεν μπορώ να γεννήσω ένα παιδί που να έχει το δικό μου DNA; Ένιωσα ένοχη, τιμωρημένη. Φοβόμουν ότι ο σύζυγός μου θα με εγκατέλειπε.

Είπα στον σύζυγό μου όλες αυτές τις σκέψεις και μου απάντησε: θα γίνεις μητέρα, δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, θα είμαι μαζί σου ό,τι κι αν συμβεί στη συνέχεια. Και αν δεν μπορούμε να κάνουμε παιδί, θα εξακολουθώ να σε αγαπώ.

Ξεκίνησα τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης με δωρεά ωαρίων. Η γιατρός μάς συνέστησε το Medimall στην Αθήνα. Έκανα την πρώτη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης, έμεινα έγκυος. Ήμασταν τόσο ευτυχείς που τα καταφέραμε με την πρώτη φορά. Άκουσα την καρδιά του μωρού να χτυπάει και ένιωσα ότι πήρα την καλύτερη απόφαση να προχωρήσω σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Η χαρά μας κράτησε 8 εβδομάδες, γιατί η εγκυμοσύνη σταμάτησε να εξελίσσεται. Όλα κατέρρευσαν γύρω μου, η ψυχή μου καταστράφηκε.

Η γιατρός μου και ο σύζυγός μου με στήριξαν και προσπάθησα ξανά, αλλά χωρίς επιτυχία.

Η ελπίδα ήταν στην ψυχή μου, ήξερα ότι μπορούσα να τα καταφέρω και προσπάθησα για ακόμη μια φορά. Αυτή τη φορά πέτυχε, έμεινα έγκυος, αν και φοβόμουν ότι θα έχανα πάλι το μωρό, επαναλάμβανα στο μυαλό μου, πίεζα τον εαυτό μου ότι αυτή τη φορά θα κρατούσα το παιδί μου στην αγκαλιά μου.  Οι μήνες πέρασαν και έγινα μητέρα ενός μικρού κοριτσιού. Ένα όμορφο, υπέροχο κοριτσάκι, το κοριτσάκι το δικό μου και του συζύγου μου.

Είναι τα πάντα για εμάς!

Ευχαριστούμε τη δότρια, την κλινική Medimall, τη γυναικολόγο που έκανε το όνειρό μας πραγματικότητα και τα δάκρυά μου μετατράπηκαν σε χαμόγελα.

Άξιζε τον κόπο να κάνω υπομονή, να παλέψω και να μην εγκαταλείψω το όνειρό μου. Είμαι η μητέρα ενός υγιούς κοριτσιού το οποίο κυοφορούσα στη μήτρα μου για 9 μήνες. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη στιγμή που νιώθεις μια ζωή να μεγαλώνει μέσα σου.  Ενθαρρύνω τις γυναίκες που έχουν παρόμοια θέματα και προσπαθούν να μείνουν έγκυες, να σκεφτούν τη δωρεά ωαρίων. Ό,τι κι αν σκέφτεστε, το παιδί που μεγαλώνει στη μήτρα σας είναι δικό σας παιδί.

Χωρίς την υποστήριξη του γιατρού, τον επαγγελματισμό της κλινικής Medimall, δεν θα τα είχα καταφέρει.

Με αγάπη. Σας φιλώ!

Σας ευχαριστώ!

A.

Εγγραφείτε στο Newsletter για να ενημερώνεστε με ενδιαφέροντα άρθρα, αλλά και τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην Υγεία και τη Γονιμότητα