Μία στις 1.000 γυναίκες κάτω των 30 ετών και μία στις 100 μέχρι την ηλικία των 40 ετών αντιμετωπίζει πρόβλημα πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας.

Υπάρχουν λύσεις γι’ αυτό το πρόβλημα;

Με την πάροδο του χρόνου, οι αλλαγές που συμβαίνουν στο αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας, οδηγούν σταδιακά στην πλήρη και μη αναστρέψιμη διακοπή του έμμηνου κύκλου, γνωστή ως εμμηνόπαυση, η οποία συνήθως εμφανίζεται περίπου στην ηλικία των 50 ετών. Ως πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (ΠΩΑ) ή Premature Ovarian Failure (POF) ή Premature Ovarian Insufficiency (POI), ορίζεται η κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται απώλεια της φυσιολογικής λειτουργίας των ωοθηκών πριν από την ηλικία των 40. Το αποτέλεσμα είναι η αδυναμία παραγωγής φυσιολογικής ποσότητας οιστρογόνων, η αμηνόρροια και η αύξηση στα επίπεδα των γοναδοτροπινών, με κύριο επακόλουθο την υπογονιμότητα.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι διαταραχές της περιόδου αποτελούν ίσως το πρώτο σύμπτωμα το οποίο θα οδηγήσει τη γυναίκα στο γιατρό. Σε κάποιες γυναίκες η νόσος διαγιγνώσκεται στα πλαίσια του ελέγχου υπογονιμότητας.

Η πάθηση επίσης χαρακτηρίζεται από σημάδια και συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της εμμηνόπαυσης και είναι χαρακτηριστικά της ανεπάρκειας οιστρογόνων. Αυτά είναι:

1. Αμηνόρροια, μειωμένη παραγωγή οιστρογόνων και υψηλά επίπεδα γοναδοτροπινών
2. Άστατη έμμηνος ρύση
3. Εξάψεις
4. Νυχτερινή εφίδρωση
5. Κολπική ξηρότητα
6. Μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.

Που οφείλεται η πρόοωρη ωοθηκική ανεπάρκεια;

Η αιτιολογία σε ένα μεγάλο ποσοστό είναι, δυστυχώς, άγνωστη. Πιθανώς οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες.

Υπενθυμίζουμε ότι ήδη στην ενδομήτρια ζωή της γυναίκας στην 20η εβδομάδα στις ωοθήκες υπάρχουν περίπου 6 εκατομμύρια ωάρια τα οποία φυσιολογικά υπόκεινται σε προγραμματισμένη καταστροφή (απόπτωση) με αποτέλεσμα στη γέννηση να παρατηρούνται 1 με 2 εκατομμύρια ενώ στην εφηβεία περίπου 400.000. Η φυσιολογική καταστροφή επιταχύνεται μετά την ηλικία των 37 ετών και φτάνουμε στην εμμηνόπαυση όταν πλέον υπάρχουν λιγότερο από 1000. Φαίνεται ότι στις γυναίκες με ΠΩΑ (Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια)  υπάρχει είτε ανωμαλία στη γέννηση των ωαρίων, είτε ανωμαλία στην ωρίμανση αυτών, είτε τέλος μία ταχύτατη καταστροφή των ωαρίων.

Οι πιθανότητες τεκνοποίησης

Σε ό, τι αφορά την αποκατάσταση της γονιμότητας, δε φαίνεται να υπάρχει θεραπεία.  Ωστόσο, η δωρεά ωαρίων έχει δώσει τη λύση σε πολλά ζευγάρια που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα και αποφασίζουν να προχωρήσουν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.

Οι γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια έχουν πιθανότητα 5 -10% για αυτόματη κύηση μετά τη διάγνωση της νόσου. Η θεραπεία με γοναδοτροπίνες δεν φαίνεται να βελτιώνει τα ποσοστά των κυήσεων. Η μόνη ρεαλιστική επιλογή της γυναίκας για επίτευξη εγκυμοσύνης με το δικό της γενετικό υλικό φαίνεται να είναι η αναζωογόνηση των ωοθηκών με τη μέθοδο P.R.P.

Η δωρεά ωαρίων είναι η λύση!

Η εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων, αποτελεί μια αποτελεσματική λύση για γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια. Εφόσον η δότρια είναι σε ηλικία έως 38 ετών με καλής ποιότητας ωάρια, τα ποσοστά επιτυχίας αγγίζουν το 35% στον πρώτο κύκλο IVF, και φθάνουν το 70-75% μετά από τρεις προσπάθειες.

Πώς βοηθάει η αυτόλογη θεραπεία PRP στην ωοθηκική ανεπάρκεια;

Με πολύ καλά αποτελέσματα, η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί ανά πάσα στιγμή σε γυναίκες που δεν έχουν περίοδο, ενώ σε γυναίκες που έχουν, είναι να προτιμότερο να γίνεται κατά την έμμηνο ρύση ή νωρίς στον κύκλο, πριν την ανάπτυξη του ωαρίου. Οι ευργετικές ιδιότητες της θεραπείας ολοκληρώνονται από 3 μέχρι 6 μήνες και μπορούν να διαπιστωθούν με την μέτρηση των τιμών των ορμονών ΑΜΗ, FSH, LH και οιστραδιόλης, μετά την πάροδο τριών μηνών. Αν τα επίπεδα της ΑΜΗ έχουν αυξηθεί ενώ αυτά της FSH, LH, και της οιστραδιόλης έχουν μειωθεί, τότε η αναζωογόνηση έχει πραγματοποιηθεί.

Η θεραπεία PRP για την αναζωογόνηση των ωοθηκών περιλαμβάνει δύο στάδια:

• την προετοιμασία του PRP
• την έκχυση του PRP στις ωοθήκες.

Με την έγχυση του PRP στις ωοθήκες, προκαλείται η αναγέννηση του ωοθηκικού ιστού με αποτέλεσμα την ωορρηξία σε:

• γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια
• εμμηνοπαυσιακές ή προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας κάτω των 50 ετών.
• γυναίκες ηλικίας άνω των 35 ετών με φτωχό απόθεμα ωαρίων και χαμηλά επίπεδα antimullerian ορμόνης
• γυναίκες ηλικίας κάτω των 35 ετών με φτωχό απόθεμα ωαρίων και χαμηλά επίπεδα antimullerian ορμόνης
• γυναίκες με ιστορικό αποτυχημένων προσπαθειών σύλληψης (είτε με φυσικό τρόπο είτε με κάποια μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής) εξαιτίας του αριθμού ή της ποιότητας των ωαρίων τους
• γυναίκες με ιστορικό ανεξήγητης υπογονιμότητας.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ MEDIMALL

NEWSLETTER